یاد بگیرید که جنس پیچ و مهره را در یک نگاه تشخیص دهید

پیچ یک قطعه مکانیکی رایج است که اغلب در بسیاری از مکان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد. سر و پیچ، دو بخش از ترکیب یک دسته از بست‌ها هستند که باید همراه با مهره استفاده شوند، عمدتاً برای محکم کردن اتصال دو قطعه با یک سوراخ سرتاسری. شاید شما هیچ ایده‌ای در مورد کیفیت جنس پیچ نداشته باشید، این مقاله شما را با جنس پیچ و دانش کیفیت آن آشنا می‌کند تا افراد بیشتری بتوانند این خواص کوچک پیچ را شناسایی کنند.

کیفیت و جنس پیچ و مهره‌ها به چه چیزی اشاره دارد؟

کیفیت پیچ با کیفیت‌های ۴.۸، ۸.۸، ۱۰.۹ و سایر پیچ‌ها مطابقت دارد.
مواد مورد استفاده برای ساخت پیچ عبارتند از Q235، 35K، 40Cr، فولاد 45#، فولاد 35CrMo، فولاد ضد زنگ 304 و فولاد ضد زنگ 316 و غیره.
فولاد نرم فقط می‌تواند پیچ‌های با استحکام پایین تولید کند، فولاد کربن متوسط ​​می‌تواند پیچ‌های با استحکام متوسط ​​تولید کند، فولاد کربن بالا و فولاد آلیاژی می‌توانند پیچ‌های با استحکام بالا تولید کنند. برخی از گریدهای پیچ، ترکیب شیمیایی و خواص مکانیکی مربوطه را مشخص می‌کنند، اما جنس ماده را نیز مشخص می‌کنند.
در اینجا لیستی از گریدهای پیچ رایج، بسته به جنس مورد استفاده، آورده شده است. گرید ۴.۸ می‌تواند Q235، Q195 و سایر مواد فولادی نرم باشد. گرید ۵.۸، Q235، برای همه مواد قابل استفاده است و نیازی به عملیات حرارتی ندارد. سطح ۸.۸، قطر رزوه ۱۶ میلی‌متر یا کمتر، ۳۵#، عملیات حرارتی شده، ۱۶ میلی‌متر یا بیشتر، ۴۵# و فولاد آلیاژی کم کربن، عملیات حرارتی شده. سطح ۱۰.۹، فولاد آلیاژی کربن متوسط، عملیات حرارتی شده. عملیات حرارتی ۳۵Crmo 40Cr و غیره.

آیا می‌توان پیچ‌های با مقاومت بالا را از پیچ‌های معمولی بر اساس جنسشان تشخیص داد؟

پیچ‌ها معمولاً بر اساس درجه استحکامشان تقسیم‌بندی می‌شوند.
سطح عملکرد پیچ ​​۳.۶، ۴.۶، ۴.۸، ۵.۶، ۶.۸، ۸.۸، ۹.۸، ۱۰.۹، ۱۲.۹ و غیره، بیش از ۱۰ گرید، شامل پیچ‌های ۸.۸ و بالاتر ساخته شده از فولاد آلیاژی کم کربن یا فولاد کربن متوسط ​​و عملیات حرارتی شده (سخت‌کاری شده، تمپر شده)، که معمولاً به عنوان پیچ‌های با استحکام بالا شناخته می‌شوند، و سایر پیچ‌ها که معمولاً به عنوان پیچ‌های معمولی شناخته می‌شوند. علامت‌گذاری سطح عملکرد پیچ ​​شامل دو بخش از ترکیب عددی است، به ترتیب استحکام کششی اسمی جنس پیچ و مقدار نسبت استحکام خمشی.
برای مثال، سطح عملکرد پیچ‌های کلاس ۸.۸ به شرح زیر است:
1، استحکام کششی اسمی ماده پیچ 800 مگاپاسکال است.
۲، نسبت استحکام تسلیم ماده پیچ ۰.۸ است؛
۳، استحکام تسلیم اسمی ماده پیچ ۸۰۰ × ۰.۸ = ۶۴۰ مگاپاسکال است. رایج‌ترین پیچ‌های با استحکام بالا، گرید ۸.۸ و ۱۰.۹ هستند و رایج‌ترین پیچ‌های معمولی، گرید ۴.۸ می‌باشند.

چگونه می‌توان تفاوت بین پیچ‌های با مقاومت بالا و پیچ‌های معمولی را تشخیص داد؟

مواد فولاد کربنی به مواد با استحکام بالا و معمولی تقسیم می‌شوند. پیچ‌های فولاد کربنی تولید شده از مواد با استحکام بالا، پیچ‌های با استحکام بالا نامیده می‌شوند. به عنوان مثال، ما از فولاد ۴۵# برای تولید پیچ‌های دو سر استفاده می‌کنیم و به عنوان مثال، ما از فولاد ۳۵k برای تولید پیچ‌های شش ضلعی و پیچ‌های شش ضلعی استفاده می‌کنیم، این پیچ‌ها ریخته‌گری می‌شوند، یک فرآیند عملیات حرارتی وجود خواهد داشت، پس از اتمام، سطح پیچ به کلاس ۸.۸ می‌رسد، اگرچه همان جنس فولاد کربنی است، اما به دلیل سطح عملکرد بهبود یافته، به همین دلیل به آنها پیچ‌های با استحکام بالا گفته می‌شود. به عنوان مثال، ما از فولاد آلیاژی ۴۰Crmo برای تولید پیچ‌های شش ضلعی ۱۰.۹ استفاده می‌کنیم و به عنوان مثال، ما از فولاد آلیاژی ۳۵Crmo برای تولید پیچ‌های ۱۲.۹ و غیره استفاده می‌کنیم، این سطوح بالاتر از سطح ۸.۸ هستند، بنابراین به آنها پیچ‌های با استحکام بالا گفته می‌شود.

پیچ‌هایی که با مواد فولاد کربنی معمولی تولید می‌شوند، پیچ‌های معمولی نامیده می‌شوند. به عنوان مثال، ما از مواد Q235 برای تولید پیچ‌های شش ضلعی ۴.۸ اینچی استفاده می‌کنیم، مانند مواد فولادی A3 ما برای تولید مهره‌های شش ضلعی ۴ اینچی و غیره. این مواد پس از اتمام تولید فقط نیاز به تمیزکاری سطح یا عملیات سطحی الکتروگالوانیزه دارند و نیازی به عملیات حرارتی ندارند، بنابراین به آنها پیچ‌های معمولی گفته می‌شود.
از موارد فوق، می‌توانیم قانونی وضع کنیم: پیچ‌های به اصطلاح پرمقاومت، یعنی آنهایی که خواص مکانیکی برابر یا بیشتر از ۸.۸ دارند و نیاز به عملیات حرارتی دارند، پیچ‌های پرمقاومت نامیده می‌شوند. پیچ‌هایی با خواص مکانیکی کمتر از ۸.۸، پیچ‌های معمولی نامیده می‌شوند که استحکام آنها ۴.۸ است و نیازی به عملیات حرارتی ندارند.